1942, Sorgun (Yozgat)
Bu kentte kaybettim umutlarımı
Çıkarıp koynumdan bulut bulut
Attım sokaklara darmadağın
Ama ne umut.. ne umut...
Umut taşır otobüsler caddelerde
Ilım ılımdır yürekler bir hoş
Dönen tekerleklerde ezik
Gecekondularda nahoş
Türküler duyulur buruk mu buruk
Hasret üstüne yar üstüne
Bu kentte kaybettim umutlarımı
Belki cebecide, Hamamönünde
Başkent doğarken bir akşam üstü
Çıkarıp koynumdan bulut bulut
Bu kent'e verdim umutlarımı
Ama ne umut ne umut...
Kayıt Tarihi : 24.11.2002 13:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!