Bu Kentte Şiiri - Özlem Çay

ne söylesem de,
az'lığı azığıma eklesem şimdi.
kararında nefsim doysa da
serzenişleri katık etsem yanına.
yasaklı isimlerin altını kısıp,
büyük harflerinden ayırsam.
lakin söz yetmez
bilirim,
çileyi taşlarına sıkıştırmış kente
ne söylesen kâr etmez..
maarif takvimleri değil miydi
adımların gölgesine düşüp
asırlık nasırların izini süren?
dengesizdir bu kent,
dengini bulamaz
ahengi yakalatmaz bilirim,
dingin yolların engebelerinde
inzibatlar keser
en diri öpüşü ortasından,
hayatı bileklerinden..
kursağın yangısına takar
ecel soğuğu, demirden pençelerini..
vitrin camlarından akan cesetlere
ne söylesem ki?
darağaçları kurulan meydanlarda
üstüne basılan
sûreti yoksun fotoğrafların;
yokluklarda yolluk yapıldığını
hangi sağır vicdana üfürsem..
bilirim,
aklın kuvvetini
nefesin imanına sıkıştıran kentte
var gücünle haykırsan
suskuları kusa kusa söylesen.
ne söylersen söyle;
taşlarlar....öz/