Bu Kent Birini Öldürdü Şiiri - İlhan Uludağ

Bu kent birini öldürdü
ve tespit edildi gözyüzü deniz ve ay.
Yıldızlıydı gece ve yağmur ihtimali yoktu
ki biz hiç güvenmedik
bu kentin havasına ve kızlarına.
Mor bir kağıt üzerüne
sarı boncuklar çizilen
bir tesbihti gökyüzü.
Ve karşıda ışıklar parlıyordu.
Hiç bir yerde gözyüzü
yıldızlarla iğnelenmemişti.
Bu kentten başka hiçbir kent
mehtabı kusmamıştı gökyüzüne.
Maktulü deryada bulmuşlardı
ve tek görgüsüz tanık
soyunan deniz demişlerdi.
Çıktığında yosun kokuyor
maviyle yeşil arası bir ıslaklık
üzerinde bir yağlı boyaydı naşının.
Bu kent birini öldürmüştü.
Ay gökyüzüyle tangaya tutuşmuştu
ki o ay balıkçı teknelerinin feneriydi
ve hersabah ay kaybolduğunda
güneşin peşinden
bir balıkçıda kayboluyordu.
Zanlı küçük küçük gülüyordu
dağıtılan robot resim içinde.
ve kimse bilmiyordu
Bu patlıcan moru gökyüzü
ihtimalsiz acı deniz
cihanla zeybek eden ay
İzmir'in tasfiriydi kör bi şairin gözünden.
Adam sahilde sessizce titriyordu
tek duygu tanığı şair
duygularına inanmıyordu