Daha tanıştığımızda anlamıştım aslında
O tatlı gülüşünde bana bakışında
Sevicektim seni deli gibi aşık olacaktım sana
Ama dur dedim kalbime, ya yaralanırsam birdaha
Kaçtım senden olabildiğince en uzağa
Kalp bu tabi durmadı, getirdi beni tekrar sana
Mavi gözlerin girmeye başladı her gece rüyama
Sabahları uyandığımda imkansız olduğun geldi aklıma
Aylar geçti böyle senin imkansızlığınla
Sonra küçük bir umut doğdu ruhuma
Bırakmadı peşimi,mahvetti,yaktı,yıktı içimi
Sonunda yendi beni,seninle konuÅŸmaya ikna etti.
Günlerce nasıl anlatabileceğimi düşündüm sana
Yüzlerce konuşma ezberledim belki ayna karşısında
Söyleyecektim kararlıydım hazırdım artık aşka
Bu kadar zor olmamalıydı kendimi anlatabilmek sana
Olmadı bir türlü bulamadım seni dinlemen için beni
Belki ÅŸans belki kader belki biraz yalan engelledi
Unut dedim kalbime bak yine üzecek bizi
bu kadar zor muydu o küçük umudu yok etmek içimde ki
Söyleyemedim sana hissettiklerimi,
Haykıramadım sana aşkımı, sevgimi
Günlerdir düşünmüyorum senden başka hiçbirşeyi
Bu kadar zor muydu unutmak seni.
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta