BU KADAR ÜZMENİN CEZASI VARDIR
Bu nasıl bir sitem gözümün nuru
Her baharın sonu fırtına kardır
İçime döktün ya bir kucak koru
Bu kadar üzmenin cezası vardır
Nihayet sonunda kırıldı kalem
İçim kan ağlıyor gitmiyor elem
Tükendi mendiller gözyaşım silem
Bu kadar üzmenin cezası vardır
Kalemimden uzak nefes alamam
Duygularım çağlar zincir vuramam
Mısralara hasret ayrı kalamam
Bu kadar üzmenin cezası vardır
Yüreğimde yerin her zaman vardı
Şimdi söküp attım neye yaradı
Yazmamı susturdun dünyam karardı
Bu kadar üzmenin cezası vardır
Artık sana şiir yazmayacağım
Yüzüne bir daha bakmayacağım
Kalbimden çıkardım sarmayacağım
Bu kadar üzmenin cezası vardır
SABİHA SERİN
Sabiha SerinKayıt Tarihi : 18.3.2008 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ara dostlarım ve ailem şiir yazmamı gereksiz görüp karşı çıktılar. Bende incindim ve kalemimi kırdım.Bir ay hiçbirşey yazmadım.Ama duygularım içimi kavurmuştu,gülmeyi unuttum.Kağıt ve kalem olmadan soluk alamıyacağımı anladılar bana hak verdiler sonunda.Bu kez gönlümü almaya çalışsalarda duygularım uçmuştu bulutlar arasına.Onları tekrar yakalamak eskisi gibi şiirler yazmak da çok zordu çok...
İçim kan ağlıyor gitmiyor elem
Tükendi mendiller gözyaşım silem
Bu kadar üzmenin cezası vardır
Kalemin yüreğin var olsun tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)