Bu İş Böyle Şiiri - Abdurrahman Kaan Köker

Şiir yaz dedi
beynim,
elim iştahla sarıldı
kaleme.
Kalem bir iki
iz bıraktı kağıda.
Ama olmadı.
İzin vermemişti
yüksek makam,
kararı onaylamamıştı
ve
birkaç
anlamsız mısra düşülmüş
bir kağıt daha,
buruşturulup atıldı
çöpe.
...........................................

Yazacak
hiçbir şeyim yok
dedi
beynim,
ellerim; yorgunum,
kalemim;
tükendim
dedi
ama dinlemedi
yüksek makam.
Emri vermişti bir kez:
Y a z ı l a c a k !

Ardından yazılan
isteksiz birkaç mısra
ve
sanki ardı kesilmeyecek
gibi gelen
dolu dolu mısralar
dökülmeye başlamıştı,
çünkü;
“yazılacak”,
demişti
emri vermişti
yüksek makam:
KALP