Bu Hayvana Da Yazık Şiiri - Kasım Kobakçı

Gördüklerim ağlarken hatırladıklarımdır,
Bu anı bir anıya dönüştürürken zaman,
Hiçbir şeye tutunmadan bir yerden kalkarken,
Şunu sorabilirsiniz devam ederken:
Neyle yaşar bir insan?

Konuştu içimdeki hayvan, hissettim bunaldığını,
Kırıldı ruhum, ihtiyacım var ateşe, çimene ve bir de hayvana,
Beni bu benzetmenin içine soktuğuna göre at nalı, gerekli mi şimdi bu,
Var mı bir dünya yanacak, yıkılacak, rahat bırakalım onu.

Kendi kendime hakim olamayan ben,
Düştüm ya da düşürüldüm,
Nedir bunun anlamı,
Bu hayvana da yazık.