BU HAYAT
Hayat bu;
Bakarsın bazen saate.
Sıkılır,
Bunalır,
Darlanırsın.
Ateş basar harlanırsın.
Vakit bir türlü geçmiyor.
Kızarsın saniyeye. İlerlemiyor diye?
Küsersin yelkovana,
Buğz edersin akrebe.
Bilemezsin yarın neye gebe.
Acelen ne?
Birde bakarsın ki gönül gülün solmuş.
Sanki zaman hepten durmuş.
Yaşamanın tadı yok.
Nice zaman sonra anlarsın ki
Hayat bir nefeslikmiş,
Ömür bitmiş.
Saniyeyi seçemez gözün.
Çürümüş özün.
Sol bacağın yelkovan,
Sağın akrep.
Artık ufka bakarsın hep.
Çekmez bacakların.
Kim demiş vakit geçmez.
Saat yorgun,sen yorgun.
Vakit şimdi daha durgun.
Yaş olmuş altmış beş,
Ne dost kalmış ne eş.
Bak;
Seni çağırıyor toprak.
Üç günlük dünya için
Akıl işi değil fırıldak olmak.
Ey insan edebinle yaşa.
Akibet gelmeden başa.
Kemal KARAPIÇAK-İzmir.
Kayıt Tarihi : 8.9.2022 19:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!