Kırk senedir boyun büküp eğildim,
Can gırtlağa geldi gayrı boğuldum,
Doğru oldum dokuz köyden kovuldum,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Zalimlerce zorbalarca taşlandım,
Dünya sende dert çekerek yaşlandım,
Doğru oldum dürüst oldum dışlandım,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Yol uğratmam kalleşlerin köyüne,
Minnet etmem ağasına beyine,
Alnın açık ak ol mal mülk neyine,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Bu dünyadan öte yol yok ölümden,
Ne çektiysek çektik zorba zalimden,
Eşim dostum soğur dobra dilimden,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Doğruluk dürüstlüktür medeniyetim,
Su istimal olur iyi niyetim,
Dosta kölede olsan yoktur kıymetin,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Yanar döner insanlara olmam yâr,
Bu alemde bilinen bir gerçek var,
Dünya geniş derler ama bana dar,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Dünyanın her yanı şeytanla doldu,
Tok sözlerim yalancıya yük oldu,
Şair Veysel ne yitirdi ne buldu,
Bu halimle bu Dünyaya sığmadım.
Tel:05379590555
Kayıt Tarihi : 18.12.2014 23:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!