Yaşadığım günüm gamsız geçmiyor.
Ağlayan gözlerim çisim seçmiyor.
Tuttuğum ellerim elin açmıyor
Bu garip hallere ben nasıl geldim.
Mutsuz yaşayanım fani dünya'da,
Cığlıklar atanım geçe rüya'da,
Eğleşerek kaldım ben bura'da,
Bu garip hallere ben nasıl geldim.
Hüzünlü gönlüm murada ermiyor,
Dertleri çekmeye gönlüm varmıyor
Ağlayan gözlerim aman vermiyor.
Bu garip hallere ben nasıl geldim.
Yaramaz ilaçlar tedavi görmez,
Üzüntülü hayat neşeye ermez,
Yaramayan em'i doktorlar vermez,
Bu garip hallere ben nasıl geldim.
Kangallımustafa hayattan pişman,
Dostlarım olmasın bana düşman,
Elbet geçeçektir böyle zaman,
Bu garip hallere ben nasıl geldim.
Kayıt Tarihi : 13.7.2010 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/13/bu-halime.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!