Bu hal ve ahval üzre şimdi nasıl yalvara ...

Ağrıyan başım, kuruyan bir bağrım var
Yıllardır ne gözyaşım akar, ne gül kokar
Ne kadar kaçsamda hayli bizarım ey yar
Akşam sabah hazan, kar yüreğime yağar

Ne kadar sefil olsam kepazeliğimi ansam
Nefsin kibirini bir bir acıyla yudumlasam
Sızlayan gönlümü suskun dilimi bıraksam
Umman elinde ruhumu yıkayıp arındırsam

Ey Allahım mühlet verirsin ve beklersin
Sen mağfiretin ve rahmetin tek adresisin
Ne kadar mahcubiyetim varsa da bilirsin
Rabsin, sahibsin, meliksin, hakikatimsin

Yıllar nasıl geçti, ruhum esaret içindeydi
Bir ömür sahnesi anbean aşksız sahnelendi
Sevdan nasıl bilinmedi, aşk nur-u rahmetti
Nefes müddettliydi, kalbim bunu farketmedi

Güç ve derman senindir, manalar esinindir
Dilegelen ne varsa imtihan için vadedilendir
Aşk neden ruhumu cezbeden irfanı taksişmdir
İnsan farkı aşk ile farkeden sanatçının nefesidir