Bu Günler Gerçek Zannettiğim Bir Rüya Gibi

bugünler
hatırlamakta güçlük çektiğim bir rüya gibi
hangi takat benden hayır diledi
günler geçiyor,
yelkovan eser rüzgarî
akrepler yılanlara besliyor hasret

bugünler geçmeyen bir yıl gibi

bir yıl, kaç gün, üfledi mum
dünüm kaç yaşına girdi, kaçında söndü mum?
dünümden bugüne huyum değişmedi

bugünler ısınmadığım bir ateş gibi

hangi derbeder kapımın önünde seranat yaptı
ulaştı mı güzellere gizlediğim mektuplarım
raks etti anlaşılmaz o sözlerde ruhum
ulaşmayan güvercinler selamla döndü mü koynum’?

bugünler bekleyip de göremediğim hülya gibi

koyu göklerin dilleri yutulmuş
oralarda seyyah hislerim bir avcıya vurulmuş
kaça kaça ruhum sürekli
sönen ışıklarda sisli bir mum olmuş

bugünler âmâ için bir hayat gibi.

ceylan yavrusundan aldı emir
asiler ülkesinden bir fotoğraf aldım
ziyadesiyle aynasıza ahım tebessüm
sakin akan kanıma hasret kaldım

bugünlerde gülmek bile bir rüya gibi

feryat figan ediyor dereler
sükunet musikiden daha haz verir oldu
ellerimden tutuyor tanımadığım eller
yanındakine ar tutunca
ele muhtaç olmak
nasip oldu

bugünler suyun uyumadığı bir harp gibi.

cümleler manasızlaştı
kuyulardan su çeker tutmadığım kalemler
susuzluk ederim vefa illete
asillik orucu gelir güzel
dedem namaza kalkar mı bilmem
günün beş saati bana telefon eder

bugünlerde yaşlılık edepsizliğe denk gibi

ama kaybolunca edep
ister yollar dile gelsin
metresim olsun ister yönler
ister haritasız kalayım yoksun sarptan
kaybolmuş fi’den daha dar gelsin Eyüpsultan

bugünler çocukluğuma ilelebet payidar gibi

bir başıma da evla olmak
varsa kaderde
hayır da vardır
şerin inim inim inleyen
teranesinde

iyi olmak kanımda akması gereken yaş gibi

hayrımda var mı şer, yoksa şer olan mı hayır?
hangi hayır nükseder samimiyetten
hangi kolpa kollar nayır?
ben ganimetten feragat etsem
cümle alem bana mı acır
kaçında kalkar kaçında yatarım
evsiz umursar mı hiç acem kahır?

bugünler uyuyamadığım geceler gibi

sesler fena gelsin
tepem atsın kulaksız başımda
ah vah etmez girdaplar
kurudu denizler son baharda
son baharın ilk mukayesesi değil bu
aşıklar krallığında ilk esirliğe başlar şükrüm
düşman kesildikçe yalnızlığa her bakışlar
evla gönlüm sessizliğe hasretle düşkün…

bugünler gerçek zannettiğim bir rüya gibi….