Bu Günde Ölmedim Şiiri - Şener İşleyen

Bu gece rüyamda seni göreceğim
Uçurumda ben, sen ise aşağıda ağlamaklı
Yalvararak yakararak bana bakıyorsun
Atıyorum kendimi
Bırakıyorum boşluğa, kuru bir yaprak gibi…
Bilmezdim özgürlüğün o denli güzel
Ayrılığın ise ölüm olduğunu
Senden ayrıyım, sevgisizliğe düşüyorum ama
Bu günde ölmedim, ölemedim.

Dertlerin bin bir türlüsünü çekiyorum, yoksun sen
Son kez siyah gördüğün saçlarım
Beyaza çaldı şimdi bir bilsen
Kurumuş çatlamış çöl misali suratım
Kan olan gözyaşımı ah silebilsen
Sağlam gönderdiğin sevdalın
Bu gün kırık dökük oldu görebilsen
Her şeye rağmen ben
Bu günde ölmedim, ölemedim.

Keşke, keşke diyorum
Yanında olaydım da dışarı attığın bir taş olaydım
Sofranda olaydım da sevmediğin, yemediğin aş olaydım
Odanda olaydım da seni ısıtan kor bir ateş olaydım
Bahçende olaydım da çehrene ışığı vuran güneş olaydım
Bütün bunları isterken…
Kısacası seninle olaydım da gözünden döktüğün bir damla yaş olaydım
Yinede üzülme, çünkü ben
Bu günde ölmedim, ölemedim.

Tüm sevdiklerim unuttular
Sen gibi uzaklardalar şimdi
Başımı kimin dizine koyup dert yanacağım
Kızdığım zaman kime darılıp, bağıracağım
Sevincimi, acılarımı yalnız odalarda duvarlara mı anlatacağım
Söyle hadi; ölmek için
Ayrılığı bölmek için ben kime danışacağım?
Duyuyorsun ya sesimi…
Ne fayda ben sesini duymuyorum, ağlıyorum
Bu günde ölmedim, ölemedim.

11/03/1997