Sen gönlümden göç ederken
Ben bir kibrit yaktım gönlüme
Sen yaralarımı görmedin.
Yanık ellerimi uzatırken
Gönül yangınımı göstermedim
Yaram sargısızdı
Senden başkası saramazdı
Sen gönlümün hemşiresi
Senin adına söz verdim yüreğime
Yüreğime söz verdim yaramın sarılacağına dair
Çok üzüldüm
Çok mahcup oldum
Zehri şerbet edecek bir hemşire tanımıyorum
Bana günah yazma tanrım
İsyanımı görme
Bu günde borçlu kaldık sana biliyorum
Veresiyelerimiz çoğaldı biliyorum
Ama günahını bana yazma ne olur
Elime kibrit verene yaz
Bir gün gelecek yüzümüzü sana dönüp
Bizi kavuşturduğuna dair
Dua edecek borcumuzu ödeyeceğiz sana
Kayıt Tarihi : 19.2.2012 02:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zübeyir Yiğit](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/19/bu-gunde-borclu-kaldik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!