Sonsuz bir acıya dökülür, sanma ki damarlarımdaki kan akar kalbime.
Bir hayal gibi tutulmadığını bilip o mahcup suretime bakarken aynada.
Karanlığa yazmış beni, sonsuz olsun! Hiç gülmesin yüzüm, o kadar solgun
Bu gökyüzü durdukça ve ben nefes aldıkça, sana gözüm! Hecem olsun.
Zaman geçen gün değil, benim için sadece sen değil, ne sen ne ben..
Hiç bakmadık, gelemedik gönül gözüyle bu yüzden sırtım sana aşinadır.
Bilirsin! Beni sen. Sen! her şeyi gören türetensin ya..
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta