Bu Gün Emanettin Bana Sen

Güneşe çıkardım kitaplarda saklı kuru çiçekleri
Taradım pulsuz zarfta kıvrılan incecik saç telini
Derledim topladım sana ait ne varsa ellerimle
Bu gün emanettin bana sen çekmecelerden

Arkasına dudak izini bıraktığın resimlerle kucaklaştım
Gözlerin yansıdı gözlerime, bakışlarımı kaçıramadım
Susturdum, azarladım yüreğimi seni övmeye yeltendiğinde
Bu gün emanettin bana sen albümlerden

Açmıştım perdeleri
Dökülmez mi aydınlık hüzün saklı satırlara?
Kapı aralığından sessizce girmez mi o eski ayrılık?
Bu gün davetsiz misafirdin sen, beklenmeden gelen

Günlüklerimdeki muzip satırların sağolsun, muhabbeti boldu
Hál hatır, çay kahve derken, akşam oldu
Uğurladım seni, bütün dokunuşlarını çıkarıp tenimden
Bu gün emanettin bana sen kendi geçmişimden