Büyük denizler, damla damla suların birikiminden, büyük dertler, önemsenmeyen şeylerin ihmalinden…
Günümüz üretim şekli olan kapitalizm de ise, sermaye, her işçinin günlük çalışmalarından çalınan 2-3 saatlik emek birikiminden meydana gelmektedir.
El sanatlarından başlayarak çalınan ve biriken emek, küçük atölye üretimini, küçük atölye birikiminden çalınan ise, daha geniş çaplı üretim yapan fabrikaları doğurmuştur.
Yani bu büyük kapitalizm çınarının tohumu, gariban bir işçinin günlük çalışmasından çalınan 2-3 saatlik emektir…
Bu gün, katlana katlana, bir çığ haline gelen bu sermaye, o tohum, o emek bir toz halinde görülmekte, o tohum görülmemekte, önemsenmemekte… Ama, bir de o tohumun olmadığını düşünün…
Sermayenin vatanı yoktur! Ama sermaye büyüdükçe sahiplenmek isteyen çoktur. Ama sahiplenmek isteyenlerin hemen tamamı üretenlerin dışındaki uyanıklardır. Çalışmadan o sermayeye sahip olmak isteyenlerdir.
Onlar çaldıkları küçük sermayelerin zamanla birikimi ile üretim araçlarına sahip olan ve onları büyütenlerdir…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta