Hayat bu dün kahrını çektiğimiz insanlar,
Bu gün bizim hatırımızı bile sormuyor.
Söyleyin bu devirde iyilikten kim anlar?
Bu gün bizim hatırımızı bile sormuyor.
Adam yerine koyup elden öptüklerimiz,
Tehlikeden çıkarıp yerden kaptıklarımız.
Eskiden her türlü yardımı yaptıklarımız,
Bu gün bizim hatırımızı bile sormuyor.
Affa maruz kalır belki hatadan dönseler,
Ne yaparlar bilemem aşağıya inseler?
Muhtaçken yanımızdan ayrılmayan kimseler,
Bu gün bizim hatırımızı bile sormuyor.
Bizim sayemizde onların karnı tok idi,
Onlara acıdık bizim hatamız çok idi.
Biz yardım yaparken bizden iyisi yok idi,
Bu gün bizim hatırımızı bile sormuyor.
Yusuf artık yüreğimizden uzak kaldılar,
Şimdi konuşmuyorlar bize tavır aldılar.
Öncesi unutuldu şimdi düşman oldular,
Bu gün bizim hatırımızı bile sormuyor.
Kayıt Tarihi : 21.10.2024 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!