Bu gönül çaresiz Şiiri - Halil Aydın

BU GÖNÜL ÇARESİZ
Yanar dağlar patlar sanki içimde
Kraterler açıldı sanki yüreğimde
Acılar, dertler yumak, yumak içimde
Tarif edilemez anlatılmaz biçimde
Tarif edilemez bu gönül çaresiz

Başım yüce dağlar gibi bulut, bulut
Gözlerimin önünü sisler bürüdü
Yollar yokuş, çatallı, kar fırtına gidilmez
Elim kolum bağlı çaresiz oturdum kaldım yerimde
Yol iz bilmez bu gönül çaresiz kaldı

Gönül dağlarıma karlar yağdı, buz bağladı
Yağmurlar yağdı çığlar yaşandı
Yamaçlardan aşağı umutlarım kaydı
Gönül dağları heder oldu bomboş kaldı
Kimseler bilmez bu gönül çaresiz kaldı

Virane olan baba ocağında
Şimdi baykuşlar öter
Çaresiz hayvanlara geceleri saldırır
Bu yırtıcılara dur diyecek kanunlar kalmadı
Biçare bu gönül çaresiz kaldı..
HALİL AYDIN (Sizden biri)