Hayat bir meşakkat, bitmez sınavdır,
Hakk'ın kapısında, durur bu gönül.
Nefis bir canavar, sanki bir avdır,
Tuzağı imanla, kırar bu gönül.
Ezelden ebede, bir yol gideriz,
Her nefes alışta, bedel öderiz.
Bazen güler yüzlü, bazen kederiz,
Kaderin ağını, sarar bu gönül.
Çiçekler açınca, bahar bilinir,
Gözyaşı dökünce, günah silinir.
Secdeye varınca, Hakk’a gelinir,
Aşkın badesinden, kanar bu gönül.
Dosta giden yolda, diken batar mı?
Aşık olan canlar, yan gelip yatar mı?
Gerçek seven insan, dostu satar mı?
Sadakat yoluna, uyar bu gönül.
Mevlana misali, dönüp durmalı,
Yunus gibi aşkı, hayra yormalı.
Kendi yarasını, kendi sarmalı,
Şifayı sabırda, arar bu gönül.
Dünya tarlasında, ekin biçilir,
Ecel şerbetinden, bir gün içilir.
Sırat köprüsünden, korkma geçilir,
İmanın nurunu, yayar bu gönül.
Söz biter lakin aşk, baki kalandır,
Dünya bir rüyadır, özü yalandır.
Hakk’a vasıl olan, dertten alandır,
Kul Hasan sırrına, erer bu gönül...
Hasan Belek
03 12 2025-Akçay
Kayıt Tarihi : 3.12.2025 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!