Bu Gönlüm Şiiri - Mustafa Erol

BU GÖNLÜM

Ne yıl, ne ay, ne de saat, inan her an.
Yalnızca bir tek seni, arar bu gönlüm.
Unutulduğunu sanma sakın, bir an.
Her adımını aşkla, yürür bu gönlüm.

Ruhumdan söylerim; baharım, yazım aşk.
Yazı yazarım, nesir aşk ve nazım aşk.
Gönlüm avaz eder; sözüm aşk, sazım aşk.
Sana sevdada karar, kılar bu gönlüm.

Mantalite, mantık aşk için berhava.
Aşk anlatır, gördüğün dağ deniz ova.
Aşk kokar, tüm dünyada alınan hava.
Sanmayasın ki seni, yorar bu gönlüm.

Kerem Aslı’ya yanar, Kerem’e Aslı.
Ferhat dağları deler, ama gönlü yaslı.
Unutmaz Mecnun’u, bu insan nesli.
Gördüğü kula seni, sorar bu gönlüm.

Nasıl bir aşk deyip de, sen sorma bana.
Saçlarının her bir teli, sırma bana.
Sevmesen de bu aşkı, çok görme bana.
Yalnıuz rüyada seni, sarar bu gönlüm.

Ebediyet senindir, inan yar bana.
Senden başka birisi, bil ki zor bana.
Senden başkası güzel, gelmiyor bana.
Tek seninle huzura, erer bu gönlüm.

Ruhum yalnızca senin, esirin oldu.
Gönlüme bir tek senin, tesirin oldu.
Seninle her kış sıcak, yaz serin oldu.
Zakkum ağacından gül, derer bu gönlüm.

İnan ki sensiz açamaz, bağda güller.
Aşksız bir an bile şakımaz ki diller.
Yalnızca seni gönle, dokur bu eller.
Bir zerre kadar vermez, zarar bu gönlüm

Mustafa EROL
14.06.2014
Manavgat / Antalya