Bu Gece Sabah Olmayacak Şiiri - Celal Bahar

Bu gece, hüznüm boyumdan büyük,
Sevdam omuzlarımın taşıyamayacağı bir yük,
Bu gece bana sabah olmayacak,
Ama unutma sevgili,
Bir daha senin de yüreğine güneş doğmayacak.
***
Bu gece, efkârım beni bitirecek,
Ömrümden beş yılı daha, benden alıp götürecek,
Bu gece, yalnızlık peşimi bırakmayacak,
Ama unutma sevgili,
Yakında senin de yanında hiç kimse kalmayacak.
***
Bu gece korkularım depreşecek,
Yüreğim savunmasız bir çocuk misali titreyecek.
Bu gece kibritin kavındaki son umudum da sönecek,
Ama unutma sevgili,
Beni yakan bu ateş seni de yakmak için dönecek.
***
Bu gece cehennem sıcağındayım,
Son nefesimi çekiyorum ölümün kucağındayım.
Bu gece ayrılıkların en acısı yaşanacak,
Ama unutma sevgili,
Senin de bedenin birgün toprak ile buluşacak.
***
Bu gece sen diye gireceğim toprağın bağrına,
Sadece sevdiğini hiç duyamadım ya,
O gidiyor ağırıma,
Lakin ben yine de gül bahçesine girer gibiyim,
Çünkü biliyorum sevgili,
Yolculuğum ya sana,
Ya seni Yaradan’a.
O halde gittiğim yerde ya sen varsın,
Ya da er ya da geç oraya varacaksın.
***
Söyle o halde sevgili;
Madem bir zaman sonra geleceksin,
Bu gönül neden ölümden çekinsin...
Ucunda sana kavuşmak olduktan sonra,
Ölüm dediğin bana neden zor gelsin...

(#Sevimsizadam)