Bu gece Nazım’ın kıyısından geçiyor;
Senli arzuların yürekten kopardığı kelimeler.
Kâh mavi gözlü bir devin minnacık bir kadına sedası,
Kâh şairler şahı Üstat Necip’in
Şahsına münhasır edasını bürünüyor;
Birbirinden bağımsız ve tek heceye bağımlı;
Sen kokan tüm kelimeler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
