Ağlamak ile ağlamamak arasında
Direnişçiyim bu akşam
Bu akşam medyamda isyan
Çocukluğumu özlüyorum
Türlü oyunlar ile arka bahçede
Suskunluğum kar ayazı
Bedenim kan revan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ben sukutun isyanına sövüyorum
Olmaz be bu kadar yenik düşülmez
İnsan insanlar içinde bu kadar da üşümez
Bir yıldız görsem esecek belki ömrüm
Kopup dağların zirvesinden
Çok etkili bir şiir,kutlarım Sayın İbrahim Yılmaz,saygılarla.
Keşkeler yok avuçlarımda
Umudum kasvete peşkeş çekilmekte
Bu gece vurgun,bu gece sügün
İçimden geçeni yazıyorum bu gece
Kapına geldim yalınayak
Avuçlarımda kan var
Yenik düştüğüm bir kavgadan
Kapındayım sırılsıklam
Ceplerimde kuruş yok
Mutluluk denen şey bende
Dağa doğmadan aç.
Kapındayım yarı uykulu
Ben yanmaktan geliyorum
Ne olur aç...
Bu gece okuduğum en anlamlı şiirlerden biriydi......Kutlarım değerli dost kalemi....emeğine yüreğine sağlık.....Başarınızın devamını, kaleminizin tükenmez olsun diliyorum.......
Selam saygı sizedir Sn Yılmaz....
Bu gece sabah olmaz, geçmez üşümeler. Aylardan Ekim ..davetsiz gelir yine hüzünler.Bu gece baharsız bu gece ıssız...
Çok güzeldi .Kutluyorum kaleminizi. Saygılar...
'Özlem'le kalabalıklaşmak,en büyük ve onulmaz yalnızlığı aslında insanın...Çok şıktı sayın şair,kutluyorum,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta