Bu Gece (ağıt) Şiiri - Necla Polat Hasbutcu

Bu nasıl depremdi bu nasıl afet
Kolonlar başıma bindi bu gece
Viran oldu heryer bu bir garabet
Damarımda kanım dondu bu gece

Evlerimiz bize mezar oldu gel
Dilimiz tutuldu nazar oldu gel
Umudum yemini bozar oldu gel
Sevinçler mateme döndü bu gece

Bu gece kar değil toprak yağıyor
Ne güneş açıyor ne gün doğuyor
Sıkıştım molozlar beni boğuyor
Işıklarım bir bir söndü bu gece

Karanlık dünyaya açtım gözümü
Soğuk betonlara sürdüm yüzümü
Bağırsam kimseler duymaz sözümü
Asırlık bir ömür an'dı bu gece

İçim felaketti dışım felaket
Toz toprak soludum aşım felaket
Gözyaşıyla yundum yaşım felâket
Küçük kız; mahşerden gündü bu gece

Necla Polat Hasbutcu ✍️
(Küçük kız)