Bu Gece Şiiri - Zeki Tüyen

bu gece ayrılığın ilk gecesi gecelerden
hep seni işledim sözcüklerle kağıtlara
dışarıda yağmur yağıyor bermutad
ayrılığı da kavuşmayı da düşünerek
gecenin bilmem hangi saatinde
çirkinliklerden uzak dört başı mamur
ve gözlerim kan revan içinde
yarınlaştın umutlarımda simgesel

bu gece ayrılığın ilk gecesi gecelerden
rüyalarıma sığamadın uykusuz kaldım
kümelendi pencereme dipsiz karanlıklar
dudaklarımda bir şarkı n'inci kez
ve sanki duygularım kıraç topraklar
bulutlar bayrama hazırlanıyor telaşlı
ben elinden tutmuşum yalnızlığın
üstelik okyanuslarca derin hayallere daldım
bu gece ayrılığın ilk gecesi gecelerden
rüyalarıma sığamadın uykusuz kaldım

bursa; 2.07.1975