Bu Fırtına Geçene Kadar Şiiri - Halil Yeni

Resmi tarih yazmıyor yürek ağrımızı.
Taşı saran yosun bile el vermiyor yaramıza.
Ayrılık kuşanmış duvarlar girerken aramıza,
Her mevsim şiddetleniyor içimizde sonbahar.
Düşse de dalından kurumuş sevinçler,
Savur at yanılgını,
Bu suskunluk neye yarar.

Uzun bekleyişi sürüyor aydınlığın,
Açılmayı unutmuş paslı kapılar ardında.
Nefret koşar adım düşerken ardımıza,
Kaçmanın çare olmadığını anlatıyor bize yarınlar.
Savrulma, birbirimize sığınalım,
Bu fırtına geçene kadar.

Dağılıyor içimizde paydos zili çalmış mutluluk.
Öfkenin işgalidir bu her yanımızda.
Yıkılırken direncin kaleleri,
Boyun eğmedik hiç, biliyorsun,
Çaresizliği almadık aramıza.

Bittiğini düşünmüyorum, yarın yine sabah olacak.
Umut ömrümüzün değirmen taşı.
Bak suyu akıyor işte tarihin,
Budur yüreğimizin can yeleği,
Budur aklımızın uslanmaz inancı.

Kalbindeki çiçekle
Sıcacık gülücükle
İnatla
İnançla
Sevgiyle
Güneşe dadanıyor
Yine çocuklar.