Bu fakir odasında Şiiri - Veysel Çakır

📋BU FAKİR ODASINDA ✍️
Sendin vatanın yurdum evim barkım ocağım
Sendin sıcacık yuvam sendin ana kucağım
Şimdi senden uzakta bilmem ne yapacağım
Sana can veriyorum bu fakir odasında

Görseydin bir halimi eskilerden eser yok
Ne içip ne yiyorum sanarsın ki karnım tok
Gözlerimin altında oluşuyor mor oyuk
Gün be gün eriyorum bu fakir odasında

Sığamadım bir türlü ait olduğum yere
Öldüm bittim tükendim kendimden vere vere
Şöyle bir alan açtım tam ortada bir yere
Resmini seriyorum bu fakir odasında

Öyle ya bozuluyor ruh halim ara sıra
Küfürlü kelimeler yazıyorum duvara
Başa neler geliyor yürek düşünce d/hara
Seni de yeriyorum bu fakir odasında

Bekledikçe bitmiyor hep artıyor bir yandan
Gayrı dönemiyorum tutulduğum tufandan
Geleli bir ay oldu uzun geldi bin aydan
Ruhumu geriyorum bu fakir odasında

Geldiler köşe bucak ne var ise her anı
Özlüyorum diyorum evi barkı eyvanı
Gözlerimin içine doğruyorlar soğanı
Mutsuzluk deriyorum bu fakir odasında

Bir defa zilim çaldı gir dedim kapı açık
Saçların lüle lüle ortası yarı açık
Nasıl fırladım o an, sarıldık kucaklaştık
Bak hayal görüyorum bu fakir odasında

Geldiğimden beridir gün ışığı görmedim
Hep seni düşünmekten kendime hiç ermedim
Peş peşe iki nefes şöyle alıp vermedim
Bir yandan çürüyorum bu fakir odasında

17/12/2023 Veysel ÇAKIR