Bu Efkârın Şiiri - Atila Yalçınkaya

.
.
.
.
.

Ne bu intizarın, ne bu efkarın..
Kırık saza dönmüş inleyen zarın.
İzmihlal, infial bu mudur karın..
Seni yakar seni, ateşin harın.

Eritmez sineni feryadı figan
Sana dar geliyor girdiğin mekân,
İlmine ne katar giydiğin urban.
Cehline ilmini eyledin kurban.

Makam ve rütbeler durdu eğreti,
Bunca sene sana neyi öğreti,
Elin suç işledi gözün seyretti.
Çok aldın vermedin halka hürmeti,