Bu Düş Ne Güzel Düştü Şiiri - Mevlüt Yanar

Bu düş ne güzel düştü
Sevgili şefkatiyle dudakların boynumda
Latif ve hoş öpüştü
Yine mesafeliydik değil idin koynumda

Seni hep sevdim dedim unutmadım seni ben
Ben de dedin
Boynunun sol yanını kokladım incitmeden
Gül gibi nazik tenin
Senin öptüğün gibi hafifçe öpüverdim

Uyandım
Düşlerimi kaybolmasınlar diye
Ta içine kalbimin
Sessizce gömüverdim

Bu düş pek kısa sürdü
Gerisini neylerim

İlk gençlikten bu güne
Hislerim çoğu kere
Bağsızdı öpözgürdü
Sevindim tasalandım kah usta kah hastaydım
Birkaç gönüle kabus bir kaçına da aydım

Ölçtüm ki rüyalarım
Dört on yıllık küsürdü

Saygıyla andığım düş
Gerçek sandığım öpüş

Sessizce yandığım hal
Dur gönlüm burada kal