Bu dünyanın kahrı çekmekle bitmez

Kar yağdı dağıma erimek bilmez
Bu kötü kaderim bir günde gülmez
El açtım yalvardım azrail gelmez
Bu dünyanın kahrı çekmekle bitmez

Viran oldu bağim gülleri açmaz
Kanadı kırıldı bülbülü uçmaz
Yerleşti yüreğe acılar geçmez
Bu dünyanın kahrı çekmekle bitmez

Kör oldu gözlerim doymadı yaşa
Başımı çaldırdı hep taştan taşa
Dert koymadı getirdi bu garip başa
Bu dünyanın kahrı çekmekle bitmez

Ömrüm hep beyhude harcandı bitti
Ömür dediğin kuş uçupta gitti
Görmedim güneşi doğmadan battı
Bu dünyanın kahrı çekmekle bitmez