Bu dünyanın cefasını çekmeye geldik

Ve biz bu dünyanın cefasını çekmeye geldik!
Kırmızı böğürtlenler arasında,
Yalın ayak, dikenli tarlalarda geçtik.
Zor ve çetin, kasvetli dağları aştık,
Nurhak'a geldik.
Kurulu düzene ve devlet güçlerine karşı geldik.
Olumsuz bir davranışa karşı,
gerçeği olduğu gibi, yüzlerine söyledik.
Her gün ölüm acısını,
günün iki uzak saatinde hissetik.
Esirlikte ve sürgünde, büyük sıkıntılar çetik.
Demir beton direkler,
dikenli teller ortasında idik.
Hapishane avlusunda volta atarken,
heeey gidi kahpe felek; dedik.
Ayaklarımızdaki zincirlerle,
herşeye inat,
neşeli şarkılar söyledik.
Bizi tam manasıyla mesut eden,
asıl bu devrimci şarkılar değilmiydi?

Ciğerimizi kesip yarısını
......kör kedilere verdik.
Banazlı Pir Sultan derler .........
Hızır paşa lara denk geldik.
Ahmet olduk, şarkılar söyledik.
Yılmaz olduk, sürgün edildik.
Deniz, Yusuf olduk,
Sivas'ta ihbar edildik.
Hepimiz Hüseyin dik, işkence gördük.
Maraş'ta işaret edildik.
Sivas'ta yandık küle döndük.
Dersimde katledildik.
Öcalan idik, tecrit edildik.
Biz Mazlum duk……
5 No'lu cezaevin'e tayin edildik.
Seyit Rıza idik,
Dar ağacına başı dik, yürüdük
Gururluyduk ......
Cellatı ittik,
İpi boynumuza geçirdik.
Türk Ceza Kanunu'nun,
125. maddesine göre idam edildik.
Sonra...
Sürgün edildik.
En güzel yaşımızı sürgünde çile çekerek geçirdik.
Sürgün'ün tarifi yalnızca memleket hasreti, değilmiydi?

15.11.2020

Hüseyin çoban