Dünyalı değilim
Ben bir dünyalı değilim ve Dünya kökenli olmadığım da her tavrımdan belli…
Dünyalıların Dünyalarına yaptıklarını görünce Dünyalıların Dünyalılara yaptıklarına tanık oldukça
Bu dünya dilim tutulup kalıyor Gökyüzündeki eklipsler (Tutulmalar) gibi Ekinokslarla apansız uyanacaklarını boşuna beklediğimi fark ederken Sahip oldukları her şeyi de üç günde Kendilerini köleleştirecek tekellere satılar O günden beri uyku girmiyor gözlerime Kafam yastığıma Bedenim yatağıma sığmıyor Ve ruhum bu daracık dünyalarına uyum sağlayamıyor…
Oysa ben bu insanların otonom yaşadıkları günleri de hatırlıyorum! Toprak ananın bağrında!
Spiritüel koneksiyonu (bağlantıyı) öyle bir koparmışlar ki Kardeşim ile bile konuşurken titreşim seviyemi aşağılara çekmem gerekiyor Kendilerine ezberletilmiş tarihe bile göz attığımda Gözlerime adeta oradan çıkarılıp yazılanlar batıyor Ağlamaklı gözlerimin tuzlu suyunu saklarken onlardan Okyanusların Çılgın gel-gidi Çalkanıp durur içimde …
Ve bir gün sıkılıp gezmeye kalsan kendi gezegenini Ülkelere ve halklara bölündüklerini fark etseler de o anda Bir dünya vatandaşı bile olmadıklarının bilinciyle bile Tüyleri bile ürpermeyen Bir dünyalı olmadım ve asla olmam!
Yok kardeş yok Ben bu dünyalı değilim!
Yaşar Doğan / Lolan/ 05/09/2022
Yaşar Doğan
Kayıt Tarihi : 5.9.2022 05:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!