Bu dünyada kimseye güvenmemeyi öğrendik

Biz çok şey yaşadık,bir şeyi öğrendik,
Bu dünyada kimseye güvenmemeyi.
Hayattan sorarsanız neyi öğrendik,
Bu dünyada kimseye güvenmemeyi.

Bıçakla soğan gibi doğrandık bizler,
Bir çok insandan inan iğrendik bizler.
Güvencimiz yıkıldı öğrendik bizler,
Bu dünyada kimseye güvenmemeyi.

İnsan diyerek onu arkadaş aldık,
Kime güvendik ise hep zorda kaldık.
Yediğimiz kazıktan öğrenmiş olduk,
Bu dünyada kimseye güvenmemeyi.

Çok zaman arada kaldık zora girdik,
Çoğu insandan bizler hep zarar gördük.
Güvenimizi sarstılar karar verdik,
Bu dünyada kimseye güvenmemeyi.

Yusuf baba ile oğlu bile ayrı,
Bu devirde insanın kalmadı hayrı.
Aklımız başa geldi öğrendik gayri,
Bu dünyada kimseye güvenmemeyi.