Bahtı kara gelmişim bu dünyaya,
Bin hayâlle dalmışım bir rüyâya.
Şikayetim kula değil Mevlâya,
Bu dünyada bir tek dostum yoğumuş,
ölem ölem yoğumuş ölem ölem
yoğumuş ölem ölem yoğumuş
ah ben ölem.
Evlât dedim basıp durdum bağrıma,
Dost bildiğim kulak tıkar çağrıma.
Zehir zemberek söz gider ağrıma,
Bu dünyada bir sevenim yoğumuş,
ölem ölem yoğumuş ölem ölem
yoğumuş ölem ölem yoğumuş
ah ben ölem.
Biri derki dişlerini çekerim,
Biri derki pis kanını dökerim.
Biri derki bak ipini çekerim,
Bu dünyada bir evlâdım yoğumuş,
ölem ölem yoğumuş ölem ölem
yoğumuş ölem ölem yoğumuş
ah ben ölem.
Efiloğlu sefil oldun sonunda,
Hiç bir işin gitmez oldu yolunda.
Ölürsen sen seni taşı kolunda,
Bu dünyada hiç muradım yoğumuş,
ölem ölem yoğumuş ölem ölem
yoğumuş ölem ölem yoğumuş
ah ben ölem.
Kayıt Tarihi : 20.2.2024 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/20/bu-dunyada-bir-tek-dostum-yogumus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!