Bu Dünya Şiiri - Bilgin Çabuk

Aşkın deryasında çıkan fırtına,
Savurdu beni de hasret yurduna.
Yem oldum küçücük fındık kurduna,
Durmadan yıkılan düş dünyası bu.

Maziyi ararken gözdeki yaştan,
Gençliğim kayboldu gitti en baştan.
Hakkımı istiyorum ak düşen saçtan,
Aynadan saklanan iç dünyası bu.

Bilinmez, gelir mi, gittiği yerden,
Geçer mi yar diye bu bahtsız serden.
Gurbetin yolu dar,özlem, kederden,
Yaprağı dökülen güz dünyası bu.

Marifet, vuslatı beklerken ölmek,
Aşkını andıkça ağlayıp gülmek.
Amansız hastalık gibiymiş sevmek,
İsyankar kalplerin öz dünyası bu.

Kıvılcım sandılar aşkın korunu,
Nede olsa yaktığı kalbin sorunu.
Yıllar bile söndürmez akrın harını,
Sevdikçe tutuşan köz dünyası bu.