Bu Dünya Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Bu Dünya

Bu dünya ne garip, sırlar yumağı!
Önce anlamazsın, saklar huyunu,
Seyrine dalarken saplar çomağı,
Sen değer verdikçe kazar kuyunu.

Güneşe çıkarmaz sahte yüzünü,
Seyrine dalanın boyar gözünü,
Yokuşu görmeden sunar düzünü,
Ömrünü vermeyen görmez oyunu.

Çağırır sofraya, gel de ye diye,
Hiç kimse düşünmez ikram ne diye,
Sunduğu nimetler sanma hediye,
Yutunca anlarsın selvi boyunu…

Yemeden yedirmek Allah'a mahsus,
Ciddiyet şart ise diyemem mahsus,
Dünya hiç tok değil, açtır bahusus,
Bütün av onundur, sevmez payını.

Nasihat altındır; al, aklına sok,
O güne şahittir hem yer hem de gök,
Amelin yok ise torpilin de yok,
Şefaat yapamaz, yorma dayını.

Mustafa Hoşoğlu
10.03.2014

Bahusus: Özellikle
Mahsus: 1- özgü, özel, münhasır
2- Şaka olarak, şakadan.