Gendim Dünya Bahçasını

Gezdim Dünya bahçasını,
Hiç görmedim vefasını,
Sırtımızda asasını,
Eksik etmedi bu dünya.

Yedirir günah meyvesin,
Zayıf insanlık neylesin,
Yeter ki ona meyletsin.
Kime yetmedi bu dünya.

Sefasından çoktur cefa,
Kimseye göstermez vefa,
Malik değildir bir affa,
Ömrü bitmedi bu dünya.

Cefasına talip olduk,
Sonra saç ile baş yolduk,
Genç yaşımızda solduk,
Ahir gelmedi ey dünya.

09.01.2017
Şiir Atila Yalçınkaya