Bu Devirin İnsanı Şiiri - Nuh Ali Berk

Ezmeyi üzmeyi iyi bilirde
Gönül dermez bu devirin insanı
Bir hayalle her şey güzel olurda
Hayal kurmaz bu devirin insanı
*
Utanmayı bilmez gönlünce yaşar
Yüzüne gülerek kuyunu eşer
Derman sende desen denize koşar
Merhem sürmez bu devirin insanı
*
Minareyi çalar kılıf bulursa
Babasını soyar zarı kalırsa
Alan çalan eğer yandaş olursa
Onu yermez bu devrin insanı
*
Bezirgan olandan uzaga kaçın
Ne sevgi ne saygı onları geçin
Benim güzel ülkem Vatan’ım için
Kafa yormaz bu devirin insanı
*
Geriye gelmezler hepsi giderde
O eski insanlar hani ya nerde
Gönülden gönlüne her gün bir yerde
Gezer durmaz bu devirin insanı
*
Yokuş yukarıya su bile akmaz
Soysuzun soyundan bir soylu çıkmaz
Çıkarı olmadan yüzüne bakmaz
Selam vermez bu devirin insanı
*
Görünsün milletin yeşili alı
Emek sarf ermeden bulurlar yolu
Bırak eşi dostu babayın oğlu
Hatır sormaz bu devirin insanı
*
Doğru dürüst olsun olmasın kürkü
Fatih Alparslana dayansın ırkı
Hiç yokmu Müslüman Türk oğlu Türkü
Varda görmez bu devrin insanı
*
İy insanlar kanatlandı uçacak
Bu dünyayı koyup sanki kaçacak
Kul Hızır’ım bir el vursa geçecek
Elin vurmaz bu devirin insanı
Elin vurmaz bu devirin insanı
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)