Bu Deniz Üzgün Şiiri - Nevzat Taşkın

Bakarım şu denizin dalgalı yüzüne
Taşlı burunda ötüşen kuşuna,ördeğine
Gökte kanat çırpan martıların sesine
Acı feryatları davet eder binlercesine

Bir şeyler söyleyip de,söyleyemeyen hallerine
Bakın şu denizin,kuşu,balığı her şeyi ile üzgün

Karaların kucağına sokulmuş bir körfez
Uzakta sıralanmış tepeler,bir şey söyleyemez
Ufkun da gök delenler,ayaklarına bağlı menfez
Görünür, yüzen koca bir gemi,atığı dinmez
Çeker ızdırabı da,derdini kimselere bildiremez

Bak görülenler bir şeyler söyleyip durur hallerde
Bakın şu denizin yatı,gemisi, tepeleri de üzgün,

Denizin muhteşem mavisi gözleri alırda gider
Üzerinde atık ufukta görünen kıyı şehrine iner
Can çekiştiren dalgasının çıkardığı o tatlı sesler
Dikkatlice kulakları celp edip kendisine çeker
Yok mu? bir yardım eli uzatılır diye de bekler

Bak görülenler bir şeyler söyleyip durur hallerde
Bakın şu denizin mavisi,yeli,sesi, kulağı da üzgün,

Nevzat TAŞKIN (15/03/2012)