Sararmış yapraklar düşer yerinden
Kim bilir, kim nerde düştü bu demde.
Ömür, acıları deşer derinden
Kaç yürek, közünde pişti bu demde.
İnsanlar gölgedir gelip geçici
Kimi ahret, kimi dünya seçici
Biri zemzem, biri ağu içici
İçmeyen, özünde şişti bu demde.
İnsanım diyenler çok hayal kurdu
Zalimin yanında mazlumu vurdu
Şeytanla bir olup sağında durdu
Canlara, mezarlar deşti bu demde.
İnsan kıble gâhtır, Hâktır geçilmez
Hâk kulunda hata, kusur seçilmez
Tecelli olmadan kefen biçilmez
Mansur, hainlere şaştı bu demde.
Mansur Ekmekçi 22.11.2004
Mansur EkmekçiKayıt Tarihi : 28.12.2005 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!