Pencere kenarında
Yalnızlığına eşlik eden
Yağmur sesleri
Çağırıyordu sessizce
Ayrılığın eşiğine gelmiş
Vedalaşan nefesleri...
O yine dalgın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Vefasız terk etti,çağırırken Vefa
Vefamın sırtında giderken son defa...
vefa bırakılmaması gereken harika erdem...
nefis bir anlatımla geldiniz...
kutluyorum..
selam ve saygılarımı gönderiyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta