Bu da Derbent eli, bura da vatan,
Bu yurt niye böyle çilik-çiliktir*
Bana benim tanrım çektiği sitem,
Düşman becermeyen düşmençiliktir*...
Bu da Narın kale: - mimarı babam,
Yadın ayağında mirasıma bak!
Tebriz peşkeş oldu, Derbent sadağa,
Bes* benim yurttaşa neyim kalacak? !
Derbent kabristanı, taşlaşan ruhum,
Ben tarih tanımam ruhtan ileri,
Benim toprağıma 'taş eken' komşum,
Bu taşlar baş olup, Nuh’tan ileri.
Tarihte kaldı mı tarih yaradan,
Kalece adı yok kale dikenin.
Burada kan çeken, kanı kaynatan,
Ruhuna baş eğdim Tutibikenin.
Gözünün yaşında ha çim, ha ıslan,
Daha garip diyar, yad eldi vatan
O tayda beş ostan*, burda Dağıstan,
Böyle ostan-ostan didildi* vatan
Vatandı, Fuzuli uyuyan diyar,
Vatandı, düşen yer Nesimi kanı.
Bu halka bir kimse çıkmadı gahmar*,
Böldüler, diddiler* Azerbaycanı.
*çilik çilik – param parça
*düşmençilik – düşmanlık
*bes – peki
*Ostan - Güney Azerbaycanı parçalayarak ostan adlanan arazilere bölmüşler
*gahmar – taraftar,arka çıkan
*didmek – parçalara ayırmak,dağıtmak
1988.Derbent
Şerahil LaçınKayıt Tarihi : 12.4.2007 21:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)