Bu çocuklar bizim Şiiri - Hüseyin Sarıkaya

BU ÇOCUKLAR BİZİMDİR

Ben bin bir duygular içinde
Ankara gençlik parkın'da Ulus'a doğru yürüyorum
Bir çocuk kendinden habersiz yavrum
Bilmem belki yedi veya sekiz yaşında

Osmanlı Bankasının merdivenleri
Sanki pamuk yün yastık
Kafasını koymuş mışıl mışlı uyuyor
Önünde bir mendil toplum utancı

Uzunca bir süre çaresizce onu seyrettim
İçim parçalandı bizim çocuklarımız
Yarınlarımızın güvencesi canım yavrum
Sen bu yaşta toplumun acımasız tokatını yemişsin

Yarın sormayacak mısın? Hani benim oyuncaklarım
Senin oyuncakların bir mendil ve bir kaç madeni bin lira
Sende bu şekil yetişip vatandaş olacaksın
Mehmetçik olacak ve ülkeni kurtaracak savaşımlara gireceksin

Öyle ya bizler seni yetiştirdik
Bizlere bir vebal borcun var
Şimdi sıra sende Ülken için Vatanın için
Ne güzel değil mi? ne güzel.

HÜSEYİN SARIKAYA