Bu canı vermesi sanmayasın zor

bu canı vermesi sanmayasın zor
uğruna baş koyup öleyim sana
hasretin bağrımı dağlar yakar kor
tutsağım esirim köleyim sana

insani duygudur gözyaşı dökmek
isterdim dizlerin dibinde çökmek
sevgi hayli sıcak bir somun ekmek
usulca ucundan böleyim sana

sabırda bir derviş tavrını takın
mesafeler ırak değilde yakın
erişme kaygusu taşıma sakın
bir taş atım kadar kolayım sana

ömrüm sonbaharı yarı edişte
belkide kalırım hayalde düşte
gönül sarayımı açmışım işte
istersen çiçekler yolayım sana

dudak hatırlatır gonca gülleri
şaraba susuzmu acep dilleri
sabahın esmesin seher yelleri
billur bir kadehte dolayım sana

başında mehtabın şavkı ve hale
bilsen aşk düşürdü beni ne hale
dokunsa ellerim değer zühale
sorarsan bir haber salayım sana

beni bu ayrılık eyliyor üzgün
durulmaz duygular vurmakla dizgin
mahzun bir çocuğum yüreği ezgin
bekleki ah ile geleyim sana

hicranım andırır viran bağları
sensiz geçti bütün gençlik çağları
deryalar dibinden çekip ağları
ferhat gibi dağlar deleyim sana

kırlarda yağarken yağmur inceden
gelincikler ile kaplansın beden
ve gönlün çekerse mavi kubbeden
yıldızlar toplayıp alayım sana

sevgilim sen bir bal iken petekte
aşkınla yatarım hasta yatakta
yeterki sen bana üzülme tekte
yar ben yine hasret kalayım sana.. aah amaan aman vaay..