Yanık kokar yüreğimin köşesi
Bitmedi dünyada hiç endişesi
Güzele yar dedi dinletemedi
Bu cana köz düşürdü de söndüremedim
Asalet kokar nazlı boyunda
Acı badem içi yakar huyu var
Özlenilir bir başka tadı var
Bu cana köz düşürdü söndüremedim
Ağlasam gözde yaşım silmiyor
İçi acımaz halim bilmiyor
Sanki taş yürek hiç sevmiyor
Bu cana köz düşürdü söndüremedim
Delimi bu yürek nasıl sevdi seni
Seçemiyor ki ona geleni
Kapısı açık gelen çalmaz girer
Bu cana köz düşürdün de söndüremedim
Vakitsizdi yürek sevişin
Vaktı vak olmazmış aşka düşüşün
Öğretmediler bana canı yakışın
Bu cana köz düşürdü söndüremedim
Atıfta bulundum Leyla mecnuna
Gelmez böyle aşk derdim benim başıma
Aldandım durdum o saf bakışa
Bu cana köz vurdun söndüremedim...
12.08.2012 01:06:00
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 14.8.2012 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zennehar Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/14/bu-cana-koz-dusurdun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!