Bu çağda Şiiri - Levent Usluer

Dost deyince akan sular dururdu
Dost bulanık suya köprü olurdu
Bir acı kahvenin hatrı kırk yıldı
Hatır da kalmadı şimdi bu çağda...

Komşu komşusuna selam yollardı
Gece gündüz birbirini kollardı
Tanımasa bile güven duyardı
Güven de kalmadı şimdi bu çağda

Küçük büyüğünü sever sayardı
Büyük olan saygısıza kızardı
İcabında kulağından asardı
Saygı da kalmadı şimdi bu çağda...

Kuruşu delikti eski paranın
Maneviyat öncelikti her daim
Başı okşanırdı yetim olanın
Sevgi de kalmadı şimdi bu çağda...

Kimsenin kimseye sözü geçmiyor
Babanın oğula gücü yetmiyor
Zamane çocuğu edep bilmiyor
Neslimiz bozuldu şimdi bu çağda....