Bu Çağda! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Sevgi, saygı artık yitti bu çağda
Kaybetmiş yolunu sadakat nerde?
Cömertlik mazide mertlik ırakta,
Yolunu kaybetmiş mazlum ağlıyor.

Yoksul öfkesinden saçını yolmuş,
Hakkını savunan dil yetim kalmış,
Şefkat kurşun yemiş uykuya dalmış,
Gözler çoraklaşmış vicdan ağlıyor.

Mürekkep tükendi kâğıt isyanda,
Geçmişte yaşanan kaldı masalda,
Ümitler yok olmuş, huzur rüyada,
Hayatları yazan roman ağlıyor.

İnsan çaresizce pek çok yol almış,
Yoksulun cebine çakal dadanmış,
Güvenler yok olmuş ümitler sönmüş,
Nesiller tüketmiş zaman ağlıyor.

BOZÇALI der riya olmuş baş tacı,
Yiğitler sürgünde çekiyor acı,
Bu kötü gidişten herkes davacı,
İnsanlıktan uzak iman ağlıyor.