Keşkesiz günler yaşa ey dost...Düşüncende olmak, nedenini bilemeden...Kimsin,nicesin bilmeden... Önce kendine dost ol diyor ya o satırlar...Zor bu..gerçekten..Bunca sarılmışken yüreğin dört bir yandan,engelleri aşıp bulamıyorum yüreğimi..Düşüncemde çelişiyor gençliğimin duvarları arasında bıraktığım yüreğim... Beni anlamak zordur, ben bile beni çözemedim..Beklediğim neydi.,bilemedim..En sevdiğim dediğim insanlar sonbahar yaprakları gibi yok oluverdi.. Güvenmek...Bu, bazen anlamını yitiriyor da sevgi adına yeniden filizleniyor.. Sana yüreğimdeki en güzel duygularla selam veriyorum ve yüreğine değer verdiğin kadar değer veren biriyle yaşamanı umuyorum.. Yoksa...yoksa yaşamak çok anlamsız kalır..Gerçekten bu böyle..yaşayan bilir... Sevgiler sana..
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Her sözcük, her satır anlamlı ve hepsinden önemlisi yankıları titretiyor aniden. Kutlarım.
güz yapraklari gibi döküldüler birer bireeeerrr...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta