Bu Bir Bilinçaltı Şiiridir

Şehirlerde kıyımız yok ,beton topraklarda uzaktan uzağa ,
Ellerimi tutacak bir el yok,
Ellerim yok.
Kendi ellerimi tutamadım hiç,
Geceyi akan kırmızıya çaldırdım bu gece ellerimi,
Saat yarım yakılan,çakmağı bitik sigarayı geçti...

Bu yüzden mi insanoğlu sevmeye çalışır?
Bu yüzden mi turnalardan turnalara göç yollarında aklı karışır?
Bu yüzden mi gökte yıldız aylarla yarışır?
Bu yüzden mi gönlüm üzülen suratlara yaraşır ?

Penceremin önüne bahar geldi, bir ağaç vardı bilmezsin,
O kadar büyüdü ki görüşümü kapattı.
Sevinmem bekleniyor büyüdü diye,
Nefret doluyum o ağaca,
Üzümlü asma değil ,
Bir tutam yosma değil ,
Üzerine bir bülbül konmaz.
Benim gibi bir ağaç işte

Gönlüm,
Köy muhtarı masasında bekleyen evrak,
Hemşirenin damarı bulamayan iğnesi,
Önümde tüm mutluluğuyla ağlayan biri,
Beyazlıklarımı elleyen bir bahçıvan misali,
Çiçek keser mi bahçıvanını ?
Ben kestim...
Hem de dikenim olmadan...

Sadece balıkçı tutmasın diye denize kulak veren ,
Maviliğe hayran, sayfası yarım kalan biriyim işte ,
Ömrü ipe dizilmiş bir kumru,boynumda siyahımsı bir şerit
Ta burdan Kaf Dağı'na uzanan
Yalan dolan...

Ben kahverengi diye başlamak isterim lakin kırmızının derdi başkadır,
Hepsi temsil-i aşka bağırır,gün değişir ters laleleviden kalkan tranvay ,
Dut böceğini öldüren konu bambaşkadır.
Arşa kalkan Anka'yla benim bir derdim yoktur.
İpek yapacak olan böceğin iki yüz elli yavru bıraktıktan sonra ölmesi ,
Bambaşkadır.

Yalandan dolandan fazlası akıyor kanımda
Bir çift duman iki göz, sevdiğimi boğdum yanımda,
Daha niceleri bıraktığım ardımda,
Çilingire çok iş düşer bu gönlümde,

Sağım solum çığlık makinesi,
Gemi mıntıkası , içi çıkar beni öldüresi...
Asitler tüttü biramda yeminle bir anda.
Böylesi bir dökülüş görmedi şiirim geberesi...

Aşıklar sokaklarda yaşayamasın aşklarını,
Bank bank,sokak sokak sevişmeler ölsün.
Pusetlerden haykıran geleceğin yetişkini gibi
Bağırıp çağıran aşılar,bir de kahverengi banklar ölsün.
Harcansın cepteki para,
Harcansın bir dal cigara ,
Eyy yenidoğan büyüyecek misin ?
Sen dur durdugun yerde e mi pusetlim?
Sen büyüme !

Aldım bir gezegeni karşıma
O çalıyor ben içiyorum,
Bir yıldız yok oluyor diye üzülüyormuş
Hani ben anlatacaktım dedim gezegene ?
Yağmurları yağdırdı üzerime,
Yeminle ıslanışım hatta bir sarrafa gelişim bu benim,
Mesela seninle yürümüştük bu yolları
Yolları dediysem beyaz ışıklarla asılmış montumun altında ,
Antrevari sokaklarda ,
Sıkışık,bunalmış ,ağlatıcı bir oksijensizlik.
Aynı kaderden, kederden içmiş gezegenim ahhh !!!
Hissetmediğim bir depremdi ruhum fakat senin gezegenin için hissettim.
Kalk masamdan şimdi tam sırası !

Dantel gibi anamın örmesinin yarısındayım,
Delikanlı bir tığ gibi dimdik cevher,
Gurur duyar her dikiş ,
Her şekil ve her bir kevser ,
Anamın örmesinin tam yarısındayım
Bu bir bilinçaltı şiiridir.
Sıktımın sıyrıldığı saatlerde varlığının bile yokluğundayım.
Zaman gibi sonsuz olmaya teşekkür ederim
Bu bir bilinçaltı şiiridir,
Dut böceğine selam olsun...
Selam olsun !!!